Zo ontstaat een nieuwe eigenschap

Dieren hebben allerlei eigenschappen, ook wel ‘kenmerken’ genoemd. Denk aan haren, schubben, kleur, geur, lichaamsdelen en gedrag. Aan de kenmerken is een dier of diergroep te herkennen. Vissen hebben vinnen. Spinnen hebben acht poten. Dat staat allemaal in hun DNA ‘beschreven’. DNA is een stof die eruit ziet als lange, opgerolde draden, vergelijkbaar met een boek vol informatie over het lichaam. Het DNA zit in elke cel van een lichaam.

Een bevruchte eicel met een heel schadelijke mutatie sterft. Is de mutatie niet of minder schadelijk, dan blijft de bevruchte eicel leven. Er groeit een baby uit. Van die baby zullen alle cellen de mutatie bevatten. Vaak is zo'n mutatie niet eens merkbaar, maar soms wel. De baby heeft dan een nieuwe erfelijke eigenschap. Hij heeft bijvoorbeeld een andere haarkleur, neusvorm of lengte dan de ouders en andere verwanten. Door de mutatie kan ook een erfelijke ziekte ontstaan. Of er kan een stofje in het lichaam gemaakt of juist niet meer gemaakt worden.

Een nieuw kenmerk blijft bestaan, als een dier hiermee overleeft en jongen krijgt. Haren waren misschien net iets warmer dan schubben. In koude tijden is dat heel handig. Hetzelfde geldt voor veren. Ze zijn warmer dan schubben. Vleugels hebben ook voor veel nieuwe mogelijkheden gezorgd. Zonder mutaties zou de wereld er minder kleurrijk uitzien. Bij sommige kenmerken kun je vraagtekens zetten. Hebben wij echt een kleine teen nodig om te overleven? Je krijgt wat je erft en daar moet je het mee doen.