Weegbree, zaden op reis

De meeste planten gaan dood als je er teveel over loopt en/of erop gaat staan, maar weegbree kan er goed tegen. Het is een ‘tredplant’ net als gras. De bladeren van de weegbree zijn heel stevig. De nerven, de dikkere lijnen over het blad, zorgen ervoor dat het blad moeilijk stuk gaat. In die nerven zitten stevige draden, de vaatbundels, die als het blad scheurt er als draden uitkomen. Ook de punt waaruit de plant groeit, de groeipunt, zit erg laag en bijna onder de grond. Op die manier kan zij bij beschadiging toch weer opnieuw uitlopen.

Weegbree bloeit met kleine bloemen op een aar aan de top van een lange steel. De bloemetjes bloeien van beneden naar boven. Eerst zijn de vrouwelijke delen van de bloemetjes rijp en steken als een soort steeltje uit de bloem. Daarna worden de meeldraden rijp. Dat zijn de mannelijke delen. Ze zitten als een ring rond de aar en lijken vanaf een afstandje net een witte band om de aar. Het is een vrolijk gezicht; het zijn net kleine vlindertjes die rond de aar zweven in een kringdans. De plant is dan plotseling heel opvallend. De meeldraden bevatten stuifmeel, dat door de wind naar andere weegbree bloemen wordt gebracht.