Yasmin ontvangt een enorm pakket met triceratopsbotten.
Wat doe je bij Naturalis?
“Ik ben preparateur. Dat betekent onder andere dat ik dinosaurusbotten schoonmaak. Van 2015 tot en met 2019 heeft Naturalis een hele hoop triceratopsbotten opgegraven in Amerika. Al deze botten zijn met de omliggende grond goed ingepakt in gips en naar Nederland verscheept. In Naturalis maak ik deze pakketten open. Het is iedere keer een verrassing wat erin zit, net een surprise-ei! Ik haal de botten voorzichtig uit de gipsen verpakking en maak ze schoon. Daarna puzzelen we alle botten in elkaar en zetten we een hele dino op!”
Wat vind je het leukste aan je werk?
“Dat elke keer als ik een bot vind - in het veld of meegekomen in het gipspakket - ik de allereerste ben die iets ziet dat al 67 miljoen jaar in de grond verstopt zat. Ik kijk naar een klein stukje van een enorm beest dat wel acht tot negen meter lang kon worden. En straks, als het in een skelet zit, kan elke Naturalisbezoeker het bewonderen. Het idee dat ik daaraan werk is mega cool. En af en toe ga ik mee op expeditie, dat voelt een beetje als schatzoeken.”
Wat is de leukste vraag die jou ooit is gesteld tijdens je werk?
“Dat is zonder twijfel: ‘Hoe zag de tong van T. rex eruit?’ Ik heb echt geen idee! Deze vraag zette mij flink aan het denken. T. rex is een dier dat vlees eet en vlees van botten af moet likken. Dan kijk ik naar nu levende dieren die dat ook doen: katachtigen. Zij hebben een rasptong waarmee ze vlees van botten aflikken. Had T. rex ook een rasptong? Hoe voelt het als T. rex je een lik geeft? Een lik van een kat kriebelt en een lik van een tijger geeft een schaafwond. Als T. rex je likt, heb je dan een grote schaafwond? Of ligt je hele huid er dan af?
Wat is het meest bijzondere dat je op expeditie hebt meegemaakt?
“De expeditie zelf was al een hoogtepunt. Van kinds af aan droomde ik ervan om dino’s op te graven. Rond mijn verjaardag hoorde ik dat ik mee mocht naar de opgraving. Het was het mooiste cadeau ooit!
Het coolste moment was tijdens een opgraving van langnekken in Amerika. Daar vond ik staartwervels in perfecte volgorde in de grond. Ik moet zeggen dat dit bijna nooit gebeurt. De botten liggen meestal door elkaar. Ik volgde de staart, botje voor botje, en kwam uit bij de heup. Ik groef verder en volgde de ruggenwervels naar de nek, totdat ik uitkwam bij het hoofd. Tijdens het graven was ik constant nieuwsgierig naar wat ik zou vinden. Ik wilde het liefst nooit meer stoppen.”
Wat is het gekste dat je ooit bent tegengekomen?
“Een lepel. Die kwam ik tegen tijdens het uitpakken van de botten in Nederland. Waarschijnlijk heeft iemand in Amerika de lepel gebruikt tijdens het opgraven. Ik heb er ook wel eens tentharingen in gevonden. Maar ik verwacht eigenlijk nog iets gekkers tegen te komen: tijdens de expeditie is iemand zijn trui verloren. Waarschijnlijk is deze in een pakket botten terechtgekomen. Ik ben nog steeds bezig met uitpakken, dus wie weet kom ik hem ooit nog tegen.”
Wat hoop je ooit nog te ontdekken?
“We zijn nu druk bezig met het onderzoek naar triceratopsen. Als we kunnen bewijzen dat triceratopsen in kudden leefden, zijn we de eersten sinds de ontdekking van deze soort die dat kunnen zeggen. Dat lijkt mij heel bijzonder. Een heel nieuwe dinosaurus ontdekken is natuurlijk ook cool!”