Na het overlijden van olifant Kito moest Bas gelijk aan de slag. Als eerste moest de olifant gevild worden. Om de 200 kilo zware huid op te kunnen weken, moest deze in tien stukken worden gesneden. Om ervoor te zorgen dat de huid later soepel over het model van de olifant zou vallen, werd deze vervolgens door een speciaal team dunner gesneden en gelooid. De volgende uitdaging was om de enorme huidvellen netjes aan elkaar te naaien en over het model te spannen. Door het looiproces waren de plooien in de huid verdwenen. Die heeft Bas met zijn team stuk voor stuk teruggebracht met een speciale kneedpasta die op het model blijft zitten.
Foutjes van vroeger
Het zo natuurgetrouw mogelijk opzetten van dieren ontstond al in de 16e eeuw. In die tijd waren de materialen om mee te werken minder goed en was er weinig kennis over exotische dieren. Stel je voor dat je een dier moet opzetten dat je nog nooit in het echt hebt gezien. Hoe staat het op zijn poten? Hoe gedraagt het zich? En ook het inzicht over het opzetten van dieren veranderde in de loop van de tijd.
Echt kunstenaarswerk
Collectiebeheerder Pepijn Kamminga vertelt over de tijger van preparateur Jan Hakhof. “Wat deze tijger zo bijzonder maakt, is de uitdrukking in de kop. Bij het opzetten van dieren is het supermoeilijk om de kop levensecht te laten lijken, en dat is hem gelukt. Hij weet elk spiertje in het gezicht weer te geven, waardoor het dier tot leven komt.”