Een Afrikaanse pofadder voelt zich bedreigd en maakt een poffend geluid om zijn vijand af te schrikken
Speciale naam
Als er gevaar dreigt, dan sist de slang hard en blaast (poft) hij zichzelf met lucht op, vandaar zijn naam. Er zijn meer dieren die hun naam danken aan hoe ze eruit zien of iets bijzonders dat zij kunnen. Denk maar eens aan een vogelbekdier, een zoogdier met een bek als een snavel.
Supergiftig
Stel je voor dat een pofadder een voetpad of weg als leefgebied heeft en je trapt er per ongeluk op. De slang gaat echt niet opzij en zal je zeker bijten met zijn lange kromme giftanden. Het gif tast je ademhaling en je hart aan en veroorzaakt ook heel nare huidwonden. Een beet van een pofadder overleef je alleen wanneer die zo snel mogelijk wordt behandeld.
Geen verspilling van gif
Pofadders eten kleine zoogdieren, maar ook vogels, kikkers en padden. Ze gaan heel zuinig met het gif om en verspillen niks aan kleine prooien. Die pakken ze zonder gif te gebruiken en eten ze gewoon levend op.
Gevaarlijk door perfecte camouflage
De meeste slangen vluchten wanneer je te dichtbij komt, maar de pofadder niet. Die vertrouwt op zijn perfecte camouflage en blijft gewoon zitten. De kleur van een pofadder is vaak afgestemd op de omgeving. Pofaddersoorten die in de woestijn leven zijn meestal licht geelbruin en soorten in het bos hebben groene kleuren.
Achtervolging
Grotere prooien krijgen met de giftanden een flinke hoeveelheid gif ingespoten. Dit is een heel langzaam werkend gif. Daardoor sterft het gebeten dier niet meteen en kan het vaak nog vluchten. Maar pofadders zijn slim, ze volgen het spoor van de prooi totdat ze het dode dier hebben gevonden. De beet die pofadders toedienen moet er wel voor zorgen dat hun prooi zich niet meer kan bewegen of kan tegenstribbelen, want dan lopen ze het gevaar dat hun tanden breken.