Zeeschorpioenen, de verdwenen rovers

Zoals de naam al verraadt, zijn zeeschorpioenen verre neven van schorpioenen en andere spinachtigen. Maar terwijl moderne schorpioenen acht poten hebben, hadden zeeschorpioenen er tien. Wetenschappers denken daarom dat degenkrabben de nauwste levende verwanten zijn van zeeschorpioenen. Degenkrabben hebben ook tien poten en leven in zee. Tegenwoordig leeft er nog maar één soort degenkrab, die er al honderden miljoenen jaren nagenoeg hetzelfde uitziet.  

Wetenschappers hebben veel verschillende zeeschorpioenen gevonden. Sommigen werden niet groter dan je hand. Maar er waren ook joekels zoals Jaekelopterus. Dat was een monster van 2,5 meter lang! Aan zijn achterste poten had Jaekelopterus een soort  roeispanen, waarmee hij zich snel door het water kon bewegen. Als hij een prooi achterna zat, kon hij die grijpen met zijn grote, haakvormige klauwen. Dat maakte hem een van de gevaarlijkste roofdieren van zijn tijd. Voor de eerste vissen, maar ook voor andere zeeschorpioenen.

Er waren ook zeeschorpioenen zonder peddels, die over de zeebodem heen liepen en daar hun eten zochten. Wetenschappers hebben ook zulke zeeschorpioenen gevonden op plekken waar vroeger rivieren of meren waren. Daar hadden ze geen concurrentie van de roofdieren in zee, waaronder hun zwemmende verwanten.