We hebben niet meer nodig dan een groot wit doek en een felle lamp. Het regent er vaak hard, daarom maken we een simpel afdakje waar we onder staan. Als je de lamp aanzet, zitten er binnen enkele seconden honderden insecten om je heen. Die bekijken we dan goed om te ontdekken wat er in dat gebied leeft. Uiteindelijk willen we precies in kaart brengen welke dieren er voorkomen. We zijn vooral geïnteresseerd in de bijzondere soorten die alleen in dat land leven. We overtuigen daarmee de overheid de natuur daar goed te beschermen, omdat deze soorten nergens anders voorkomen. Men is dan voor de volgende generaties verplicht deze schatkamer te behouden.
Zo’n reis is natuurlijk een groot avontuur. We moesten een keer van een klein schiereiland naar de bewoonde wereld varen. De boot die ons op zou halen, bleek na een grote aardbeving door een tsunami op het land te zijn geworpen, dus die kon ons niet meer oppikken. We hebben toen een bootje moeten huren. We vertrokken ‘s nachts, omdat het water dan rustiger is. Maar op een gegeven moment was de benzine op en we zaten midden op zee met om ons heen haaien en orka’s. Dat vond ik wel even eng! Er komen daar bijna nooit boten, maar wij hadden het geluk dat er een Chinees vissersschip langskwam die ons mee trok. Uiteindelijk hebben we de overkant veilig gehaald, maar het was wel spannend.”
