Een nieuw soort garnaal

Geweldig! Eerst moest ik de namen van de nieuwe garnalen geheim houden. Onderzoekers die iets ontdekken, schrijven daar eerst een artikel over. Pas als dat artikel in een wetenschappelijk tijdschrift staat, maken ze hun ontdekking bekend. We vierden de bekendmaking van de nieuwe soorten met taart. Voor Charles was het trouwens minder bijzonder dan voor mij. Hij heeft namelijk al veel garnalen ontdekt. Nieuwe soorten beschrijven is zijn dagelijkse werk.

De ene garnaal had harige pootjes. Dat viel op. We vernoemden hem naar de Hobbit, Bilbo Baggins. Dat is een personage met harige voeten uit het verhaal van schrijver Tolkien. De garnaal heet nu Odontonia bagginsi, de ‘hobbit-garnaal’. Van de andere garnaal zagen de einden van de pootjes, zeg maar nageltjes, er anders uit. De vorm van de nageltjes heeft waarschijnlijk te maken met de gastheer (de soort zakpijp) waarin ze leven. Die garnaal hebben we Odontonia plurellicola genoemd. ‘Cola’ betekent ‘levend in’ in Latijn, de taal van de wetenschap. ‘Plurella’ is de naam van het zakpijp-geslacht. Hij heet dus ‘Odontonia levend in Plurella’.

Het ontdekken en beschrijven van soorten is de eerste stap naar natuurbehoud. Soorten zijn alleen te beschermen als hun bestaan en behoeftes bekend zijn. Deze garnalen hebben zakpijpen nodig. Ook geeft elke soort inzicht in de stamboom van het leven. Hoe zijn soorten ooit uit elkaar ontstaan? Dat willen biologen begrijpen.